ฯ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ
อภิธมฺมปิฏเก
สมฺโมหวิโนทนี นาม
วิภงฺค-อฏฺฐกถา
1. ขนฺธวิภงฺโค
1. สุตฺตนฺตภาชนียวณฺณนา
จตุสจฺจทโส นาโถ, จตุธา ธมฺมสงฺคณิํ;
ปกาสยิตฺวา สมฺพุทฺโธ, ตสฺเสว สมนนฺตรํฯ
อุเปโต พุทฺธธมฺเมหิ, อฏฺฐารสหิ นายโก;
อฏฺฐารสนฺนํ ขนฺธาทิ-วิภงฺคานํ วเสน ยํฯ
วิภงฺคํ เทสยี สตฺถา, ตสฺส สํวณฺณนากฺกโม;
อิทานิ ยสฺมา สมฺปตฺโต, ตสฺมา ตสฺสตฺถวณฺณนํฯ
กริสฺสามิ วิคาเหตฺวา, โปราณฏฺฐกถานยํ;
สทฺธมฺเม คารวํ กตฺวา, ตํ สุณาถ สมาหิตาติฯ
[1] ปญฺจกฺขนฺธา – รูปกฺขนฺโธ…เป.… วิญฺญาณกฺขนฺโธติ อิทํ วิภงฺคปฺปกรณสฺส อาทิภูเต ขนฺธวิภงฺเค สุตฺตนฺตภาชนียํ นามฯ ตตฺถ ปญฺจาติ คณนปริจฺเฉโทฯ เตน น ตโต เหฏฺฐา น อุทฺธนฺติ ทสฺเสติฯ ขนฺธาติ ปริจฺฉินฺนธมฺมนิทสฺสนํฯ ตตฺรายํ ขนฺธ-สทฺโท สมฺพหุเลสุ ฐาเนสุ ทิสฺสติ – ราสิมฺหิ, คุเณ, ปณฺณตฺติยํ, รุฬฺหิยนฺติฯ